เครื่องบันทึกภาพ ( Video Recorder)
เครื่องบันทึกภาพรุ่นแรก ที่ใช้ในระบบโทรทัศน์วงจรปิด จะเป็นชนิดจานม้วน (Reel) ขนาด 3/4 นิ้ว และขนาด 1/2 นิ้ว ต่อมาพัฒนาเป็นชนิดตลับ (Cassette) ก็ยังคงใช้ขนาด 3/4 นิ้วอยู่ จนมีการพัฒนาให้มีขนาดเล็กลงเป็นขนาด 1/2 นิ้ว ในอดีตเทปชนิดตลับมีอยู่ 2 ระบบ คือ Betamax ของบริษัท โซนี่ และ VHS ของบริษัท JVC ต่อมาในปัจจุบันคงเหลือแต่ระบบ VHS เท่านั้นได้มีการพัฒนาเป็น S-VHS เพื่อที่จะให้ได้คุณภาพของสีที่ดีกว่าเดิม ในปัจจุบันนี้พยายามที่จะทำการบันทึกภาพลงในแผ่นแม่เหล็กของคอมพิวเตอร์ ให้ได้ดีเท่ากับหรือดีกว่า ที่ใช้บันทึกด้วยเทปชนิดตลับ
      เครื่องบันทึกภาพ เป็นอุปกรณ์ที่มีความจำเป็นสำหรับระบบโทรทัศน์วงจรปิดมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่าสามารถจะเก็บภาพต่างๆไว้เป็นหลักฐานอ้างอิงในภายหลังได้ เครื่องบันทึกภาพทั่วไปจะบันทึกภาพได้ตามความยาวของเนื้อเทปที่ใช้ เช่น เนื้อเทปมีความยาว 180 นาที ก็จะสามารถบันทึกได้ 180 นาที ในระบบ Standard Play และจะมีความยาวเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า ถ้าบันทึกด้วยระบบ Long Play
เครื่องบันทึกภาพส่วนมากที่นิยมใช้ในระบบโทรทัศน์วงจรปิด จะเป็นชนิดหน่วงเวลา (Time-Lapse) โดยที่ใช้ม้วนเทปความยาวเพียง 180 นาที แต่สามารถที่จะบันทึกได้ตั้งแต่ 3 ชั่วโมง 12 ชั่วโมง 72 ชั่วโมง ไปจนถึง 960 ชั่วโมง แต่การบันทึกภาพที่ใช้เวลายาวนานแบบนี้ ภาพที่ได้จะไม่ต่อเนื่อง ยิ่งใช้เวลานานมากขึ้นเท่าใด ความต่อเนื่องของภาพก็จะน้อยลงไปเรื่อยๆ การตั้งระยะเวลายาวๆ เหมาะกับการใช้งานในบางกรณีเท่านั้น เช่น ใช้ร่วมกับระบบเตือนภัย เป้นต้น
        เครื่องบันทึกวิดีโอแบบดิจิตอล (Digital Video Recorder, DVR) หรือ เครื่องบันทึกวิดีโอส่วนบุคคล (Personal Video Recorder, PVR) เป็นอุปกรณ์ที่บันทึกวิดีโอในรูปแบบดิจิตอลไปยัง ฮาร์ดดิสก์ หรือหน่วยความจำภายในอุปกรณ์เอง เช่น portable media players ( PMP ) เล่นสื่อแบบพกพา (PMP) ที่มีซอฟต์แวร์สำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล ช่วยให้การจับภาพวิดีโอและการเล่นและจากดิสก์ได้ในตัว

         Digital Video Recorder การทำงานหลักๆ คือการนำภาพวีดิโอมาประมวลผลแล้วทำการบันทึกภาพที่ประมวลผลในหน่วยความจำ เช่น ฮาร์ดดิสก์ หรือหน่วยความจำอื่นๆ แบ่งได้เป็น 2 ลักษณะคือ

              1. Analog/Digital  คือ ทำงานแบบ อนาล็อกเป็นดิจิตอล เช่น กล้องวงจรปิดที่เป็นอนาล็อก ต่อเข้ากับเครื่องบันทึกภาพที่เป็นระบบดิจิตอล

              2. Digital/Digital คือ การทำงานแบบ ดิจิตอลเป็นดิจิตอล เช่น กล้องวงจรปิดที่เป็นกล้อง Network Camera หรือเรียกว่ากล้องไอพี ต่อเข้ากับเครื่องบันทึกภาพ (Network Video Recorder, NVR)ที่ระบบดิจิตอลผ่านทางเครือข่ายโปรโตคอล (Network Protocol) TCP/IP

การเลือกใช้ระบบกล้องวงจรปิดให้เหมาะสมต่อการใช้งาน

              ตามที่กล่าวมาจะมีการใช้งานในลักษณะ Analog/Digital จะนิยมใช้งานมากกว่า จากเหตุผลในเรื่องของงบประมาณและการติดตั้ง เนื่องจากระบบ อนาล็อกเป็นดิจิตอลเป็นระบบที่ง่ายต่อการติดตั้ง, การใช้งาน, และมีต้นทุนที่ถูกกว่าเมื่อเทียบกับระบบ Digital/Digital ซึ่งมีระบบที่ยุ่งยากและซับซ้อนกว่า ส่วนใหญ่จะใช้ในระบบกล้องวงจรปิดขนาดใหญ่ เช่น ทางด่วน, ท่าอากาศยาน, หรือระบบที่ติดตั้งอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ที่อยู่กันคนละจังหวัด, ประเทศ, หรือคนละทวีป แต่ระบบสามารถเชื่อมต่อและบันทึกภาพจากจุดเดียวหรือหลายๆ จุดในกรณีจุดใดจุดหนึ่งเกิดปัญหาขัดข้องได้ และการทำงานในลักษณะดังกล่าวจะเป็นแบบอัตโนมัติ และสามารถติดตั้งระบบตรวจจับ เช่น การป้องกันการก่อการร้ายข้ามชาติ  โดยการจดจำใบหน้า (Face recognition System) เพื่อส่งข้อมูลไปให้กับตำรวจสากลเพื่อติดตามคนร้ายจากใบหน้าผ่านระบบกล้องวงจรปิด เป็นต้น แต่ในปัจจุบันระบบ Analog/Digital ก็ได้ถูกพัฒนาเพื่อเชื่อต่อกับระบบเครือข่ายด้วยเช่นกัน จึงได้มีการออกแบบระบบใหม่ขึ้นมาใช้เรียกว่า ระบบแบบไฮบริด (Hybrid CCTV System) ซึ่งจะรวมกันทั้ง 2  ระบบนี้ไว้ด้วยกัน